Το διάγγελμα του προέδρου – Ανατροπή 2

Το διάγγελμα του προέδρου – Ανατροπή 2

Ο Χ ήταν παλιός γνωστός από το σχολείο. Ποτέ δεν κάναμε παρέα. Ανέκαθεν «παιδί» του ΑΚΕΛ, τα τελευταία χρόνια έμμισθος του ΑΚΕΛ και συνεργάτης του Προέδρου Χριστόφια. Ήταν εντελώς απροσδόκητο το τηλεφώνημα του.

«Καλημέρα. Είμαι ο Χ. δεν ξέρω αν με θυμάσαι. Είμασταν στο ίδιο σχολείο. Εργάζομαι στο προεδρικό τώρα πια όπως ξέρεις. Θα διερωτάσαι γιατί σε παίρνω τηλέφωνο. Κάποιος μου έστειλε την περασμένη βδομάδα το link από το blog σου και έχω διαβάσει το τελευταίο σου κείμενο. Θα ήθελα πάντως να σου πω ότι, ακόμα και αν δεν το πιστεύεις, τους ίδιους προβληματισμούς έχει και ο πρόεδρος. Μην νομίζεις ότι είναι εύκολες οι αποφάσεις για τον ίδιο. Είναι εξαιρετικά προβλήματισμένος για το μέλλον της Κύπρου.  Μπορεί να νομίζεις ότι ο πρόεδρος συμπεριφέρεται ανεύθυνα αλλά δεν είναι έτσι. Κοίτα Μαρίνο, πραγματικά ζούμε δραματικές στιγμές. Αποφάσισα να ενημερώσω κάποιους πολίτες από όλους τους χώρους για αυτό που πρόκειται να γίνει αύριο. Ο πρόεδρος επικοινωνεί αυτή τη στιγμή με τους πολιτικούς αρχηγούς. Ο πρόεδρος αύριο θα απευθύνθεί στο λαό με ένα δραματικό διάγγελμα. Αν θα ήθελες μπορώ να σου στείλω το κείμενο».

OK Χ. Αυτό είναι το email μου... Θα το δω μόλις το πάρω.

Πράγματι σε δύο λεπτά το «δραματικό» όπως ανέφερε ο Χ διάγγελμα ήταν στο email μου.

«Συμπατριώτες και συμπατριώτισσες. Πριν από πέντε χρόνια απευθύνθηκα στο κυπριακό λαό ζητώντας την ψήφο του για την εκλογή μου στην προεδρία της Δημοκρατίας. Τότε το κυπριακό πρόβλημα βρισκόταν σε αδιέξοδο. Πίστευα ειλικρινά, ότι η συγκυρία της ύπαρξης του Μεχμέτ Αλί Ταλάτ ως διαπραγματευτή της ΤΚ κοινότητας και της δικής μου εκλογής θα οδηγούσε σε ένα ειλικρινή διάλογο με θετική κατάληξη. Το κεντρικό σύνθημα με το οποίο κατήλθα στις εκλογές ήταν όπως θα θυμάστε «Δίκαιη λύση, δίκαιη κοινωνία». Για μένα δεν ήταν ένα απλό σύνθημα. Ήταν το προσωπικό μου όραμα για την κυπριακή κοινωνία. Αναλάμβανα την προεδρία λοιπόν πριν από τέσσερα χρόνια γεμάτος ενθουσιαμό και αποφασιστικότητα.

Τέσσερα χρόνια μετά, το Κυπριακό βρίσκεται και πάλι στο τέλμα, λόγω της τουρκικής αδιαλλαξίας. Αποδείχτηκε ότι οι τουρκοκύπριοι, ακόμη και το Ρεμπουπλικανικό κόμμα, εργάζονται μεθοδικά υπό τις εντολές της Τουρκίας για περαιτέρω παγίωση των τετελεσμένων. Παρά τις γενναιόδωρες προτάσεις μας,  δεν υπήρξε καμιά προσπάθεια γεφύρωσης των διαφορών μας. Κάθε άλλο. Οι Τουρκοκύπριοι τα τελευταία χρόνια έχουν  σκληρύνει ακόμα περισσότερο τη στάση τους.

Τέσσερα χρόνια πριν, η οικονομία της πατρίδας μας, θεωρείτο ως μια από τις πλέον στοιβαρές και αξιόπιστες της ΕΕ. Η κρίση όμως η οποία έπληξε την Ευρώπη και το παγκόσμιο και η εγκληματική έκθεση των τραπεζών μας σε ομόλογα υψηλού ρίσκου με απώτερο σκοπό ενδεχόμενη κερδοσκοπία οδήγησαν την άλλοτε ισχυρή μας οικονομία σε κατάρρευση. Είναι αλήθεια ότι και η κυβέρνηση και εγώ προσωπικά φέρουμε πολιτικές ευθύνες για την αδυναμία μας να αντιληφθούμε την έκταση του προβλήματος έγκαιρα. Η πραγματικότητα όμως είναι ότι ούτε καν τα όργανα της ΕΕ μπόρεσαν έγκαιρα να αντιληφθούν το μέγεθος του προβλήματος. Οδηγηθήκαμε λοιπόν σήμερα στο όριο της χρεωκοπίας, σε περίπτωση που δεν εξευρεθούν σημαντικά κεφάλαια για ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών μας, αλλά και για κάλυψη των δημοσιονομικών μας αναγκών.  Αναγκαστήκαμε λοιπόν να αποταθούμε στο μηχανισμό στήριξης της ΕΕ και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.

Απευθύνομαι σήμερα σε σένα κυπριακέ λαέ για να σε πληροφορήσω για την πραγματικότητα της κατάστασης. Η ενδεχόμενη υπογραφή μνημονίου και ένταξη μας στον μηχανισμό στήριξης εγκυμωνεί σοβαρότατους κινδύνους για το τόπο. Κατ αρχάς η μικρή μας πατρίδα θα απωλέσει πολύ μεγάλο μέρος της κυριαρχίας της. Η τρόικα ενδεχομένως να μας εξαναγκάσει να εκποιήσουμε εθνικό πλούτο καθιστώντας ακόμα και το μέλλον των επόμενων γενιών αβέβαιο σ αυτό το τόπο. Είτε μέσω της υποχρεωτικής ιδιωτικοποίησης της ΑΗΚ, της CYTA και άλλων εθνικών περιουσιών σε εξευτελιστικές τιμές, είτε  μέσω της εκποίησης των διαφαινόμενων υδρογοναθράκων προς όφελος όχι του λαού αλλά ξένων εταιριών και κρατών,  αλλά και μέσω άλλων ενεργειών που έχουμε δει να συμβαίνουν όπου παρεμβαίνει το ΔΝΤ, η κατάσταση του κυπριακού λαού θα οδηγείται σε ένα φαύλο κύκλο δυστυχίας, ανέχιας, ανεργίας από τον οποίο δεν θα μπορέσει να βγει για πάρα πολλά χρόνια. Πολύ φοβάμαι ότι οι δανειστές μας θα μας εξαναγκάσουν να αποδεχτούμε ακόμα και απαράδεκτη λύση του κυπριακού προβλήματος για να μπορέσουμε να πάρουμε μια κρίσιμη δόση.

Συμπατριώτες συμπατριώτισσες, βρισκόμαστε σε μια εξαιρετικά κρίσιμη στιγμή. Ωθούμαστε σε μια κηδεμονία διαρκείας όπου θα εκλιπαρούμε  να πάρουμε τη μια δόση μετά την άλλη και για να την εξασφαλίσουμε, οι δανειστές μας θα μας ζητούν να πρόσφέρουμε όλο και κάτι από την εθνική μας και την προσωπική μας αξιοπρέπεια, από τον εθνικό μας πλούτο.

Κυπριακέ λαέ, δυστυχώς δεν υπάρχουν εύκολοι δρόμοι. Θα χρειαστούν πολύ μεγάλες θυσίες για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε την δραματική κατάσταση στην οποία είμαστε. Απαιτείται πρωτίστως απόλυτη εθνική ομοψυχία πολιτικών δυνάμεων και λαού. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε:

Α. Να πετύχουμε την απ ευθείας ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών μας από τον ESM και όχι μέσω της κρατικοποίησης τους. Θα ήθελα να καταγγείλω ότι, κάποια οικονομικά συμφέροντα των τραπεζιτών στην Κύπρο – αυτών που ρίσκαραν προκειμένου να εξασφαλίσουν ψηλές αποδόσεις – αντιστέκονται σε αυτή την προοπτική.  Πιέζουν για ανακεφαλαιοποίηση μέσω του κράτους γιατί εκτιμούν ότι αν ο ESM πάρει μετοχές από τις τράπεζες μας, πιθανόν στο μέλλον να τις διαθέσει μέσω πλειοδοτών. Αν αντίθετα, η κεφαλαιοποίηση γίνει μέσω του κράτους, εκτιμούν ότι στο μέλλον θα μπορέσουν να ξαναπάρουν πίσω τις μετοχές τους.

Β. Να αποφύγουμε την ένταξη μας στον μηχανισμό στήριξης και την υπογραφή μνημονίου. Θα απαιτηθεί συλλογική πανλαϊκή πανεθνική προσπάθεια, κατά την οποία ο λαός θα είναι αποφασισμένος να κάνει μεγάλες και οδυνηρές θυσίες αλλά τουλάχιστον έτσι θα μπορέσουμε να ξεπεράσουμε την κρίση και να επανέλθουμε σε ανάπτυξη σε λίγα χρόνια.

Πριν από ένα χρόνο, ζήσαμε όλοι μια μεγάλη καταστροφή στο Μαρί με  την απώλεια δεκατριών ηρώων. Ο λαός ξεσηκώθηκε για πρώτη φορά μαζικά στην Κύπρο ζητώντας δικαίωση. Σήμερα, ένα χρόνο μετά την ανείπωτη τραγωδία, θεωρώ καθήκον μου να ξεκαθαρίσω κάποια πράγματα. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο πρόεδρος της κυβέρνησης φέρει πολιτικές ευθύνες για τις αποφάσεις που οδήγησαν στην καταστροφή. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η συσσωρευμένη αναποτελεσματικότητα της κρατικής μηχανής έπαιξε το δικό της αρνητικό ρόλο στην εξέλιξη της υπόθεσης. Δεν υπάρχεια αμφιβολία ότι θα  έπρεπε να είχαν γίνει πολλά πράγματα και από την κυβέρνηση και από εμένα προσωπικά για να αποφευχθεί το κακό. Αποδέχομαι τις πολιτικές ευθύνες που με βαραίνουν και ζητάω ταπεινά συγγνώμη από τις οικογένειες των ηρώων αλλά και από ολόκληρο το λαό. Γνωρίζω και αντιλαμβάνομαι ότι ο χειρισμός από την κυβέρνηση όπως εκδηλώθηκε μετά τα δραματικά γεγονότα μπορεί να χαρακτηριστεί τουλάχιστον ως ατυχής. Οφείλω και γιαυτό μια ειλικρινή απολογία.

Συμπατριώτες συμπατριώτισσες,

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το πολιτικό σκηνικό στη Κύπρο, όπως είναι σήμερα δεν μπορεί να δώσει τις λύσεις που απαιτούνται. Έχοντας πλήρη επίγνωση της κατάστασης, τις προσωπικές μου βαριές ευθύνες, αλλά και τον καταλυτικό ρόλο που οφείλω στην πατρίδα και το λαό, αποφάσισα να παραιτηθώ άμεσα από την προεδρία. Ταυτόχρονα καλώ όλα τα πολιτικά κόμματα να παραμερίσουν τους μέχρι σήμερα προεκλογικούς σχεδιασμούς τους, για εξέυρεση συναινετικού υποψηφίου για δημιουργία κυβέρνησης εθνικής ενότητας. Ο τόπος έχει εισέλθει σε κατάσταση πολέμου. Και η εθνική ομοψυχία και συλλογικότητα αποτελεί μονόδρομο για να μπορέσουμε να ξεπεράσουμε το νέο οικονομικό ΑΤΤΙΛΑ.

Επιπλέον, καλώ την δικαιοσύνη να μου δώσει την δυνατότητα να αποδείξω ενώπιον δικαστηρίου ότι δεν φέρω προσωπικές ποινικές ευθύνες σχετικά με την τραγωδία στο Μαρί.

Συμπατριώτες, συμπατριώτισσες, καλή δύναμη»

Η φωνές του Γιαννάκη από τον πρώτο όροφο με ξύπνησε και με επανέφερε στην πραγματικότητα. Τι όνειρο κι αυτό. Κι όμως, θα μπορούσε... Αλλά τι λέω...

Προφανώς ο Χριστόφιας θα παραμείνει στην προεδρία να χαριεντίζεται ως προεδρεύον του συμβουλίου της ΕΕ, να δηλώνει κομμουνιστής που όμως θα οδηγήσει το τόπο στα δόντια της μεγαλύτερης νεοφιλελεύθερης λαίλαπας που θα μπορούσε να φανταστεί κανείς, το ΑΚΕΛ θα συνεχίσει να κατηγορεί τον Αναστασιάδη για μετάλλαξη, ο Αναστασιάδης να περιμένει την δική του εκλογή στην προεδρία της Δημοκρατίας, κερδίζοντας από την φθορά του ΔΧ, το ΑΚΕΛ να προσπαθεί μέσω της πόλωσης που θα προκαλεί η προοπτική εκλογής Αναστασιάδη να ξανασυσπειρώσει το κόσμο του, το ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ και ΕΥΡΩΚΟ να περιφέρονται ως περιοδεύον τσίρκο από υποψήφιο σε υποψήφιο, το ΔΝΤ και ο μηχανισμός να απλώνει τα πλοκάμια του στη Κύπρο, ο λαός να φτωχαίνει, η κρίση να βαθαίνει, ο τόπος να εκποιείται σε ξένες δυνάμεις και πολυεθνικές. Και τελικά ΟΛΕΣ  οι δημοκρατικές δυνάμεις να καταγγέλλουν το ΕΛΑΜ για ρατσισμό και φασιστική συμπεριφορά, όταν αυτό θα εξαργυρώνει την λαϊκή απελπισία και θα βρίσκεται στην επόμενη βουλή.

Ο τόπος αυτός δεν αλλάζει... Κεμάλ.