Ανατροπές ή βαρβαρότητα

Ανατροπές ή βαρβαρότητα

Όταν ο λαός οδηγείται σε διλήμματα  του τύπου μνημόνιο ή πτώχευση, εκχώρηση κυριαρχίας ή πτώχευση, σκλαβιά ή πτώχευση,   όταν το βασικό διακύβευμα ενός κράτους είναι η «Δόση»  και το βασικότερο πρόβλημα της μεγάλης μερίδας των πολιτών είναι η δόση στην τράπεζα... όταν κράτος και πολίτες καθίστανται απόλυτα «εξηρτημένοι» μιας «Δόσης», τότε μπορούμε να μιλάμε για την απόλυτη «πτώχευση» της κυβέρνησης.

Όταν αναλάμβανε ο ΓΑΠ την πρωθυπουργία στην Ελλάδα, αναλάμβανε ένα ήδη πτωχευμένο κράτος με χιλιάδες δομικά προβλήματα. Για την διαχείριση του μεγάλου προβλήματος που κληρονόμησε κρίθηκε από τον λαό ως ο πλέον αποτυχημένος πρωθυπουργός της μεταπολίτευσης και εξαναγκάστηκε σε περιθωριοποίηση.

Στην Κύπρο ο Δημήτρης Χριστόφιας, παρέλαβε ένα κράτος με πλεόνασμα και μια οικονομία που ανθούσε και με διαχειρίσιμα προβλήματα στη δομή του κράτους (βεβαίως και υπήρχαν προβλήματα). Τεσσεράμιση χρόνια υπέρτατης αλαζονίας και ανεύθυνου φτηνού λαϊκισμού, κομματικών φιεστών και διεύρυνσης της κομματοκρατίας στο δημόσιο τομέα και έχοντας ως κύριο χαρακτηριστικό του την ανικανότητα αντίληψης της πραγματικότητας,  ο ΔΧ οδήγησε την Κύπρο στα δόντια του μηχανισμού στήριξης και της Γερμανίας.

Σε αυτό το blog το έχουμε ξαναγράψει. Η σημερινή κατάσταση δεν αποτελεί απλά μια οικονομική κρίση. Είναι ένας διαφορετικός ακήρυχτος πόλεμος που αφορά στον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών και της επικυριαρχίας κάποιων δυνάμεων στους λαούς. Η πραγματικότητα είναι ότι οποιοσδήποτε και να ήταν στη θέση του προέδρου Χριστόφια θα είχε να αντιμετωπίσει αυτό το πόλεμο... ουσιαστικά όμως ο ΔΧ απέδειξε όλα αυτά τα χρόνια ότι ουδέποτε (ούτε καν σήμερα) μπόρεσε καν να αντιληφθεί την πραγματότητα. Ο ΔΧ απέδειξε  ότι είναι παντελώς άχρηστος να διαχειριστεί τη σημερινή κατάσταση. Αυτό το γνωρίζουν οι πάντες. Ακόμα και το γατζωμένο στην εξουσία ΑΚΕΛ.

Ο ΔΧ δια της ανικανότητας του, οδήγησε πριν από ένα χρόνο το τόπο σε μια μεγάλη καταστροφή (Μαρί) και το λαό σε πρωτοφανή διχασμό. Τα πολιτικά κόμματα στην Κύπρο από την άλλη περιορίστηκαν στο να εκμεταλλεύονται την φθορά που υπέστη ο πρόεδρος προς μικροκομματικά πρόσκαιρα οφέλη.

Ένα χρόνο μετά, ο ΔΧ οδηγεί τον τόπο στην απόλυτη καταστροφή. Σε ένα μηχανισμό που θα ακυρώσει την (έστω και κουτσουρεμένη) κυριαρχία της Κυπριακής Δημοκρατίας, θα παραδώσει σε τοκογλύφους το κράτος, θα οδηγήσει το λαό σε ανέχεια και εξευτελισμό  και θα υποθηκεύσει το μέλλον του λαού.

Η Κύπρος σήμερα βρίσκεται ελάχιστα πριν τη D-day.  Και θα πρέπει ΣΗΜΕΡΑ να το αντιληφθούν οι πάντες και να δράσουν. ΑΚΕΛ και κόμματα αντιπολίτευσης πρέπει ΣΗΜΕΡΑ να κάνουν μια μεγάλη ανατροπή. Στην πραγματικότητα, η πρώτη κίνηση θα πρέπει να γίνει από το κυβερνών ΑΚΕΛ. Το ΑΚΕΛ μπορεί αφενός μεν να σώσει την αξιοπρέπεια του (παρά τη μέχρι σήμερα εγκληματική στήριξη του στο ΔΧ), αφετέρου δε να δώσει μια νέα προοπτική στον τόπο.  Το ΑΚΕΛ οφείλει να αποσύρει άμεσα την στήριξη του στην κυβέρνηση, να ζητήσει την άμεση παραίτηση του Χριστόφια και να συζητήσει ειλικρινά με όλα τα κόμματα την στήριξη μιας Νέας κυβέρνησης εθνικής ενότητας με στόχο την έξοδο από την επερχόμενη λαίλαπα και την αποφυγή της ένταξης μας σε μηχανισμό στήριξης. Τα πολλαπλά οφέλη από αυτή τη κίνηση θα είναι τα εξής:

1.     Θα αναγκάσει τα κόμματα της αντιπολίτευσης να εγκαταλείψουν τα μικροπολιτικά τους παιχνίδια και να συνταχθούν στην προσπάθεια.

2.     Θα δημιουργηθεί μια κυβέρνηση προσωπικοτήτων από όλους τους χώρους και θα απαλλαγεί ο τόπος από την ανίκανη διακυβέρνηση Χριστόφια.

3.     Θα αντιληφθεί όλος ο λαός την τραγικότητα της κατάστασης που βρισκόμαστε σήμερα, απαραίτητη προϋπόθεση για την αντιμετώπιση της «κρίσης». Θα γίνει απολύτως κατανοητό ότι έχουμε μπροστά μας μια κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Ο λαός σήμερα, είναι καχύποπτος σε πολιτικές δηλώσεις από όπου και αν προέρχονται γιατί θεωρεί – και όχι άδικα – ότι εντάσσονται σε μικροκομματικά παιχνίδια.  

4.     Θα δώσει το μήνυμα στους ξένους ότι ο λαός είναι ενωμένος, όχι για να υποδεχτεί μηχανισμούς και τρόικες αλλά για να αποτρέψει την έλευση τους με ΚΑΘΕ κόστος.

5.     Η νέα κυβέρνηση θα μπορέσει να διαπραγματευτεί πιο αποτελεσματικά  με την τρόικα σε μια πρώτη φάση για να διασφαλίσει ότι τα κεφάλαια της αναχρηματοδότησης των κυπριακών τραπεζών θα δίνονται απευθείας από το μηχανισμό EFSF – ESM  στις τράπεζες και ΠΟΤΕ μέσω κρατικού δανείου.

6.     Θα υπάρξει πανπολιτική και παλλαϊκή συναίνεση για δομικές και  ουσιαστικές αλλαγές στο δημόσιο τομέα και τους ημικρατικούς οργανισμούς για εκσυγχρονισμό και αύξηση της αποτελεσματικότητας και παραγωγικότητας τους.

7.     Θα προωθηθεί το συντομότερο δυνατό χωρίς καχυποψίες για διαφθορά, η διαχείριση του εθνικού κεφαλαίου των διαφαινόμενων ενεργειακών μας υδρογονανθράκων.

8.     Θα αποτελέσει αφετηρία για μια πανστρατιά και των επιχειρηματικών κεφαλαίων και της εκκλησίας του τόπου στην κατάσταση εκτάκτου ανάγκης.

Η σημερινή κατάσταση ως έχει θα μας οδηγήσει στην βαρβαρότητα που οδηγήθηκε η Ελλάδα. Σήμερα η Ελλάδα θεωρείται από πόλλους οικονομολόγους lost case (χαμένη υπόθεση). Ότι αφενός μεν το χρέος είναι μη διαχειρίσιμο, αφετέρου δε τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα με τα προβλήματα της λόγω ανεργίας, ελλείμματος κλπ καθιστούν το πρόβλημα άλυτο. Δεν το πιστεύω. Αλλά σίγουρα η επίλυση του θα είναι εξαιρετικά πιο δύσκολη, θα απαιτηθούν πολλά χρόνια και τεράστιες ανατροπές που πιθανό να αφορούν και το μέλλον της Ευρώπης. Μέχρι τότε ο ελληνικός λαός θα αναγκάζεται να βιώνει την βαρβαρότητα της ολοένα και χειρότερης κατάστασης.

Στην ίδια βαρβαρότητα οδηγείται ΣΗΜΕΡΑ και η Κύπρος. Και ο μόνος τρόπος να την αντιμετωπίσουμε είναι οι ανατροπές που θα πρέπει να γίνουν. Ανατροπές που αφορούν το πολιτικό σκηνικό, την κοινωνία,  την καταναλωτική μας συμπεριφορά, την εργατικότητα μας, την ανθρωπιά μας, την αλληλεγγύη μας απέναντι στους συμπολίτες μας. Και η απαρχή της μεγάλης πολιτικής ανατροπής εξαρτάται από το κυβερνών κόμμα. Δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος ότι το ΑΚΕΛ διαθέτει την ωριμότητα, τον πατριωτισμό, την ειλικρίνεια και την υπευθυνότητα να αντιμετωπίσει το θέμα με κίνητρο το εθνικό συμφέρον. Αλλά τουλάχιστον ίσως θελήσει να διασώσει την δική του αξιοπρέπεια, κάνοντας και την δική του ανατροπή στην μέχρι σήμερα ανεύθυνη πολιτική του.